Wartość przedmiotu sporu- przepisy k.p.c.

Tematyka wartości przedmiotu sporu została uregulowana z oddziale 2, art.19-24 k.p.c.

Na wstępie należy wrócić uwagę na kwestię wartości przedmiotu sporu w sprawach majątkowych. Została ona poruszona w art. 19 k.p.c. Sfomułowano zasadę, iż w sprawach o roszczenia pieniężne, zgłoszone choćby w zamian innego przedmiotu, podana kwota pieniężna stanowi wartość przedmiotu sporu.

W innych sprawach majątkowych powód obowiązany jest oznaczyć w pozwie kwotą pieniężną wartość przedmiotu sporu, uwzględniając postanowienia zawarte w artykułach poniższych.

Do wartości przedmiotu sporu nie można wliczać: odsetek, pożytków i kosztów, żądanych obok roszczenia głównego. W sytuacji, gdy powód dochodzi pozwem kilku roszczeń- zlicza się ich wartość. Jest to zasada wyrażona w art. 21 k.p.c.

Natomiast w sprawach o prawo do świadczeń powtarzających się wartość przedmiotu sporu stanowi suma świadczeń za jeden rok, a jeżeli świadczenia trwają krócej niż rok - za cały czas ich trwania.

Zgodnie z treścią art. 23 k.p.c.: ,, W sprawach o istnienie, unieważnienie albo rozwiązanie umowy najmu lub dzierżawy, o wydanie albo odebranie przedmiotu najmu lub dzierżawy, wartość przedmiotu sporu stanowi przy umowach zawartych na czas oznaczony - suma czynszu za czas sporny, lecz nie więcej niż za rok; przy umowach zawartych na czas nieoznaczony - suma czynszu za okres trzech miesięcy”.

Wartość przedmiotu sporu w sprawach ze stosunku pracy dotyczycących  roszczenia pracowników w kwestii nawiązania, istnienia lub rozwiązania stosunku pracy wartość przedmiotu sporu stanowi, przy umowach na czas określony - suma wynagrodzenia za pracę za okres sporny, lecz nie więcej niż za rok, a przy umowach na czas nieokreślony - za okres jednego roku.

W sprawach o wydanie nieruchomości posiadanej bez tytułu prawnego lub na podstawie tytułu innego niż najem lub dzierżawa wartość przedmiotu sporu oblicza się przyjmując, stosownie do rodzaju nieruchomości i sposobu korzystania z niej, podaną przez powoda sumę odpowiadającą trzymiesięcznemu czynszowi najmu lub dzierżawy należnemu od danego rodzaju nieruchomości.  

Wartość przedmiotu sporu w sprawach o zabezpieczenie, zastaw lub hipotekę sporu stanowi suma wierzytelności. Jeżeli jednak przedmiot zabezpieczenia lub zastawu ma mniejszą wartość niż wierzytelność, rozstrzyga wartość mniejsza.