Przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe przeciwko obrotowi dewizowemu- przepisy k.k.s.

Tematyka tytułowa została opisana w treści art. 97-106ł k.k.s.

Rozpocząć należy od wyłudzeń indywidualnych zezwoleń dewizowych

Zgodnie z treścią art. 97 k.k.s.- kto wyłudza indywidualne zezwolenie dewizowe przez podstępne wprowadzenie w błąd organu uprawnionego do udzielania takich zezwoleń, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.  Tej samej karze podlega, kto używa dokumentu uzyskanego w sposób określony powyżej. Usiłowanie tego przestępstwa skarbowego jest karalne. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

Następnie przyjrzymy się bezprawnemu wywożeniu lub wysyłaniu środków płatniczych za granicę przez rezydenta. Rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom wywozi, wysyła lub przekazuje do krajów trzecich krajowe lub zagraniczne środki płatnicze, z przeznaczeniem na podjęcie lub rozszerzenie w tych krajach działalności gospodarczej, w tym na nabycie nieruchomości na potrzeby tej działalności, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. Jeżeli wartość przedmiotu obrotu, o którym mowa powyżej, nie przekracza ustawowego progu, sprawca podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

Zgodnie z treścią art. 101 k.k.s.- nierezydent z kraju trzeciego, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom zbywa w kraju, zarówno bezpośrednio, jak i za pośrednictwem innych podmiotów, papiery wartościowe dłużne o terminie wykupu krótszym niż rok albo wierzytelności lub inne prawa, których wykonywanie następuje poprzez dokonywanie rozliczeń pieniężnych, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. Jeżeli wartość przedmiotu obrotu, o którym mowa powyżej, nie przekracza ustawowego progu, sprawca podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

Ustawodawca karze również za nabywanie przez rezydenta udziałów, akcji lub nieruchomości bez zezwolenia dewizowego. Rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom nabywa:

1)      udziały lub akcje w spółkach mających siedzibę w krajach trzecich albo obejmuje udziały lub akcje w takich spółkach,

2)      jednostki uczestnictwa w funduszach zbiorowego inwestowania mających siedzibę w krajach trzecich,

3)      dłużne papiery wartościowe wyemitowane bądź wystawione przez nierezydentów z krajów trzecich,

4)      wartości dewizowe zbywane przez nierezydentów z krajów trzecich, w zamian za inne wartości dewizowe lub krajowe środki płatnicze,

5)      wierzytelności lub inne prawa, których wykonywanie następuje poprzez dokonywanie rozliczeń pieniężnych, zbywane przez nierezydentów z krajów trzecich,

podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.

Jeżeli wartość przedmiotu obrotu, o którym mowa powyżej , nie przekracza ustawowego progu, sprawca podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

Rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom zbywa w kraju trzecim, zarówno bezpośrednio, jak i za pośrednictwem innych podmiotów, papiery wartościowe dłużne o terminie wykupu krótszym niż rok albo wierzytelności lub inne prawa, których wykonywanie następuje poprzez dokonywanie rozliczeń pieniężnych,

podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. Jeżeli wartość przedmiotu obrotu, o którym mowa powyżej, nie przekracza ustawowego progu, sprawca podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

Rezydent, który bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom otwiera bądź utrzymuje rachunek w banku lub oddziale banku mającym siedzibę w kraju trzecim, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. Jeżeli w/ wartość przedmiotu obrotu nie przekracza ustawowego progu, sprawca podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

Zgodnie z treścią art. 106c k.k.s.- kto bez wymaganego zezwolenia dewizowego albo wbrew jego warunkom dokonuje w obrocie dewizowym z zagranicą rozliczeń pieniężnych, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. Jeżeli w/w wartość przedmiotu obrotu nie przekracza ustawowego progu, sprawca podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

Kto wykonuje działalność gospodarczą polegającą na kupnie i sprzedaży wartości dewizowych oraz pośrednictwie w ich kupnie i sprzedaży bez wpisu do rejestru działalności kantorowej lub wbrew przepisom ustawy, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności do roku, albo obu tym karom łącznie. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego powyżej podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.

Kto wbrew obowiązkowi nie udziela wyjaśnień ustnych lub na piśmie albo nie udostępnia wymaganych dokumentów związanych z zakresem objętym kontrolą dokonywaną na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 53§ 34, który dotyczy objaśniania pojęć podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.